Xwe

Li kolanên Amedê atmosferek biguman û dudilî hikma xwe kiriye. Ger dîsa Erdogan bêje me çareserî kir dolaba cemedê, ew ê gel şaş û mat nemîne, gel bi her awayî amade ye. Hêvî û bêhêviyê dihewîne.

Brûskê vedida, ewr wek gayekî dioriya û baran dibarî di berhemê de jî wek van rojên ez li Amedê bûm. Mekanên çîrokên pirtûkê, bajarê Amedê bû û di her çîrokekê de dîrokek veşartî radixist li pêş me.

Baş e ku min te naskir, baş e ku em leqaye hevûdin hatin di nav zikreşên por direj û kin, baş e ku me xwe ji ew ên ku navê “navend”ê lixwekirine dûr ketin, başe ku min berhemên te xwend…

Divê her kes karibin bi zimanê xwe yê dayîkê perwerde bibîne, berhemên çandî û hunerî biafirîne û di jiyana xwe ya rojane de bi kar bîne.

Şayet kurd di perwerdeya zimanê zikmakî de hetanî dawiyê israr nekin û her wiha zimanê kurdî li herêmên kurdan nebe zimanê fermî; li sûk û bazarê nifşên pêşiya me yê beramberî xetereyeke mezin bimînin.

Ji mêj ve gotine; “Pêdivî maka dahênanê ye!” Îro ne pêdiviya rayedarên Tirkiyê, pêdiviya kurdan bi pîrozkirina vê rojê heye. Ji ber ku zimanê kurdî wekî berfa li ber tavê roj bi roj dihêle.

Hêz mîna rûbarekî gur û geş e, bi bendavekê pêşî lê were girtin vediguheze enerjiyeke kêrdar, lê şayet mesken gumrehî neyê kontrolkirin ziyanê dide der û dora xwe. Hêza meriv jî wisa ye.

Heke milyonek zarok van dersan hilbijêre, dê hestîyê piştê yê hêzên pişêvker were şikandin. Ez bang li hemû malbatên kurd dikim heta 17 sibatê waneyên zimanê kurdî (kurmancî û kirmanckî) hilbijêrin.

Feylesofekî ji dewra xwe ye. Hemû dewlemendiya wî ya dinyayê mesînek şikestiye. Konut mesîna şikestî daye destê Siltanê Selçuqî Tuxrul Beg. Tuxrul Beg jî di her şerî de mesîna şikestî daniye kêleka xwe.

Yekemîn belgefîlma kurdî ‘Em Kurd in’ çizgi parvekirin. Derhênerên belgefîlmê Banu Yalkut Breddermann, “Me xwest nîşan bidin ku kurd çawa bindest bûne, çawa li ber xwe dane” got.