Hayat

“Kader”de acıyı hissederiz, içimize işler. Bekir’in yalnızlığını, tutkusunu. “Hayat”ta olmayan şey bu işte. Acımızı görmeyiz, kızgınlığımızı, mutsuzluğumuzu. “Hayat”, muhafazakar dünyaya övgüdür.