Grand Kartal Otel çalışanları anlattı: Yangın alarmı olsa bu kadar insan ölmezdi
Kartalkaya Kayak Merkezi’ndeki Grand Kartal Otel’de çıkan yangında konukları kurtarmak için çabalayan otel vazifelileri yaşadıklarını anlattı.
Otel vazifelisi Halil Gümüş, gece uyandıktan sonra çalışma arkadaşlarıyla oteldeki yangına birinci müdahaleyi kendilerinin yaptığını söyledi.
Gümüş, “Çığlık sesleriyle uyandım. O sesler hala kulağımda çınlıyor. İnsanların ‘Kurtarın beni’ demekten öbür hiçbir dermanı yoktu” dedi.
‘ÜST KATLARDAN TAHLİYEYİ YAPAMADIK’
Buldukları merdivenlerle konukları tahliye etmeye başladıklarını lisana getiren Gümüş, “Üst katlardan tahliyeyi yapamadık zira bu bizim için çok zordu. Yorgan açmaya başladık. Atlamak isteyenler oldu, kendi imkanlarımızla atlamayı önlemeyi denedik. Zira 3 yaşındaki çocuk sallandırılıyordu, dumana maruz kaldı. İki takıma bölünerek kendi imkanlarımızla müdahaleye başladık. Yaklaşık 25 kişi kurtardık” sözlerini kullandı.
‘YANGIN ALARMI OLSA BU KADAR İNSAN VEFAT ETMEZDİ’
İtfaiye gelene kadar arkadaşlarıyla konukları kurtarmaya çalıştıklarını anlatan otel çalışanı Kemal Gümüş ise o anlara ait, “Birçok kişi kurtulmak için atladı. Bir hemşire arkadaşımız vardı, rahmetli oldu. Allah rahmet eylesin. Yangından korkup kendini aşağı attı” diye konuştu.
Yangının çok geç fark edildiğini söyleyen Gümüş, “Ahşap bir bina. Yangın alarmı olsa bu kadar insan vefat etmezdi. Yani var lakin çalışmıyor. Hani insanların birçok zati dumandan öldü. Dumandan ölmeyenler aşağı atladı. Dehşetten aşağı atladılar zaten” açıklamasında bulundu.
‘DÜZGÜN BİR YANGIN MERDİVENİ YOK, KATLARDA YANGIN TÜPLERİ YOK, YANGIN ALARMLARI ÇALIŞMIYOR’
Otelde paklık vazifelisi olarak çalışan Neçirvan Öner de otelin giriş kapısını göstererek, şunları kaydetti:
“Yüzüme bir maske aldım, maskeyi ıslatıp içeri girdim. Çocuk sesleri geliyordu. Yanıma 2 çocuk aldım. Çocukların ailesine de gerimden ışık tutarak, ‘Beni takip edin’ dedim. 2,5-3 dakika ben o dumanın içinde kaldım. Dışarı çıktığımda aileyi direkt ambulans görevlilerine teslim ettim. Sonra içeri tekrar gidip bakacaktım. Zira daha sesler geliyordu birinci kattan. Sonra benim başım dönmeye başladı. Kötüleştim, dışarı çıktım. Yan binaya geçtim. Biraz soluklanayım dedim. Dumandan zehirlenmişim. Arkadaşım gelmese, beni o denli fark etmese tahminen ben şu an burada yaşıyor olmayacaktım. Beni sırtına aldı, ambulansa taşıdı.”
Otel içerisinde insanların dumandan yollarını bulamadıklarını, otelin art yüzüne pozisyonundan ötürü müdahale edilemediğini ve otelde yangına karşı alınan tedbirlerin yetersiz olduğunu anlatan Öner, “Düzgün bir yangın merdiveni yok, katlarda yangın tüpleri yok, yangın alarmları çalışmıyor” dedi.
Öner, otelin en üst katında kalan bir konuğun kurtulma sürecine ait yaşananları şu sözlerle lisana getirdi:
“İtfaiyenin geldiğini söyledim, çarşafları ıslatıp kapının kenarlarına ve altına koymasını istedim. Hiçbir formda boşluk olmaması gerektiğini anlattım, adam dediğimi yaptı. Bugün hastanede bana, ‘Ben yaşıyorsam bu canı sana borçluyum. Hiçbir tedbir yoktu, benim çocuklarım olmasaydı ben de kendimi aşağı atacaktım’ dedi. İtfaiye tarafından sepetle alındılar.”
(ANADOLU AJANSI)
