Çetin Uygur kitabı buluşması: İşçi hareketinin dününü ve bugününü temsil ediyor
İSTANBUL – Çetin Uygur’un öyküsünü anlatan kitap, 2,5 yılda 11 kişilik yayın kurulu tarafından hazırlandı. NotaBene’den yayımlanan kitabın tanıtımı Kadıköy Evlendirme Dairesi’nde yapıldı. Tanıtıma kitabın müellifleri ortasında bulunan edebiyatçı Ayşegül Devecioğlu da katıldı.
1970’li yıllarda Yeni Çeltek madenlerindeki direnişlerle özdeşleşen Yeraltı Maden İş Sendikası eski Genel Başkanı Çetin Uygur’un mücadelesinin anlatıldığı kitabın tanıtımına Uygur’un çaba arkadaşları ve dostlarından oluşan yaklaşık 300 kişi katıldı.
Çetin Uygur’un eşi de Uygur hakkında “Geçmişiyle ilgili anılar anlatmayı sevmezdi. Hapishane anılarını daima atlamıştır. Aslında benim çok anlatacağım bir şey yok. Arkadaşları burada. Ben onlardan arta kalan vakitte gördüğümüz birinden bahsediyoruz. Kitabın bu kadar uzun olacağını söylediklerinde ‘ne yazacaksınız bu kadar’ demiştim. Fakat sonra herhalde Çetin üzere bir adamın kıssası lakin bu kadar anlatılabilirdi diye düşündüm” dedi.
Kitabın tanıtımı için hazırlanan yazıda ise Çetin Uygur ile ilgili şu sözlere yer verildi: “İşçi sınıfının parladığı anlar vardır, çağına ve sonraki vakitlere damgasını vuran… Komün üzere, Ekim İhtilali üzere, Gal Madenci Direnişi üzere… Anadolu topraklarında da bu parlayışlar eksik olmaz: Yakın tarihteki 1970 15-16 Haziran hareketleri, 1980 Yeni Çeltek öz idare tecrübesi, 1991 Büyük Madenci Yürüyüşü, 2010 Monopol Direnişi… Bunlar tahminen çabucak sonuç vermez fakat kendi yolunda çok kıymetli birer birikimi temsil eder. Mazlumların yüreğine su serpen bir inancı besler, bir sonraki kervanın yolcularına rehberlik eder. Bu başkaldırıların mutfağında, kitlelerin içinde kaybolmuş kimi esin kaynakları vardır. Bir adım önde giden isimsiz kahramanlar, çoban ateşi yakıcıları… İşte Çetin Uygur, tam da bu tasvirin ete kemiğe bürünmüş halidir. Çetin Uygur’un paltosunu şöyle bir silkeleseniz son 60 yılın bütün dönüm noktalarının kaldırım taşları; yürüyüşler, işgaller, grevler, cezaevleri, azaplar, başkaldırılar dökülür. Hepsinin tek bir emeli vardır: Üretenlerin yöneten olacağı bir dünya hayalinin fitilini ateşlemek. Onun açısından bu bir slogan yahut ütopya değildir. Çetin Uygur, Türkiye’deki birinci personel örgütçüleri neslinin özelliklerini taşımasıyla, 1970’li yılların politikleşmiş emekçi hareketine kattıklarıyla, 1989-91 devrindeki yükselişte oynadığı rolle, 1991 sonrasında yeni bir personel hareketinin oluşumuna yönelik önayak olduğu tartışmalarla, örgütlenme ve gayret stratejisi arayışlarıyla personel hareketinde eşsiz biridir. Bu taraflarıyla personel hareketinde 20 ve 21. yüzyıl ortasında bir köprü rolü oynar, personel hareketinin geçmişini temsil ettiği kadar bugününü ve geleceğini de temsil eder.”
(KÜLTÜR SANAT SERVİSİ)
