Adam Fawer: Şimdiye kadar bana en yakın karakteri yazdım

‘Olasılıksız’ ve ‘Empati’ üzere sevilen kitapların muharriri Adam Fawer’ın yeni kitabı ‘Mobuis’, Algan Sezgintüredi çevirmenliğinde April Yayıncılık tarafından yayımlandı.

İsmini sonsuzluk şeridinden alan kitap, start up dünyasından hareketle vakitte seyahat kavramına değiniyor. Start up dünyasıyla çalışan Caleb’in yolu hipster teşebbüsçü Andy ve dahi fizikçi Rowan’la kesişir. Ellerinde dünyayı değiştirebilecek olan bir buluş vardır.

Yeni kitabı ‘Mobius’ vesilesiyle Türkiye’ye gelen Fawer, 15 Ekim-4 Kasım tarihleri ortasında resmen bir edebiyat turnesine çıktı. Okurlarıyla buluşup, kitaplarını imzalayan Fawer’la yeni kitabını, start up dünyasını ve vakitte yolcuğu konuştuk.

Adam Fawer. Fotoğraf: Kadir İncesu.

‘Mobius’ için kapitalizm ve dünyanın geldiği noktaya bir isyan diyebilir miyiz?

Aslında kapitalizmi eleştirmek niyetinde değilim, ben yalnızca mevcuttaki gerçekliği, realiteyi yansıtmak istedim. Bilhassa start up kültürünün şahsî ve aile hayatınız üzerinde ne kadar büyük zorluklar yaratabildiğini yansıtmaya çalıştım.

Teknoloji ve start up dünyasının gelişimi sizi korkutuyor mu? Hırsı ve kapitalizmi böylesine eleştiren bir kitap yazmaya nasıl karar verdiniz?

Yani aslında buna biraz evet diye başlayabilirim zira halkların temsilcisi konumunda olan hükümetler, dünyanın çabucak hemen her yerinde kar maksadı güden şirketleri destekleyebilmek ismine dışarıdan teknoloji hizmetleri alımı yapıyorlar. Baktığımızda uzayın keşfine dair başkan rol üstlenmiş olan geçmişin NASA’sının yerine bugün inovasyonun bu alanda çok daha fazlasından mesul olan Space X şirketinin aldığını görüyoruz. Bana şahsen sorarsanız muazzam da bir iş çıkartıyorlar lakin ‘seni endişelendiren nedir?’ diye sorduğunuzda şunu söyleyebilirim ki; gerek Elon Musk olsun gerek tek başına bilyoner olmuş şahıslar olsun, bunların ferdî olarak verdikleri kararların tesirinin milyarlarca insanı etkileyebilecek olması, evet, tasa uyandırıyor.

Bilimsellikle ideolojiyi bir ortada kullanıyorsunuz fakat kitapta farkındalık da var. Yaşadığımız dünyada farkındalık ve öze dönüş sizce ne kadar kıymetli?

Tabii ki bilim ve bunun altındaki konseptler üzerine her yeni bilgi edindiğinizde ve bu yeni bilgiyi hayatınızın bir köşesine ilişkilendirebildiğinizde, bunun beklenen felsefi çıkarımları üzerine de baş yorabildiğinizde sanırım dünyaya biraz daha makro, biraz daha üstten bir açıdan bakabiliyorsunuz. Hem kendi hayatınızda neler olduğunu analiz edebiliyorsunuz hem de daha makro ölçekte dünyada neler olup bittiğini daha rahat anlamlandırabiliyorsunuz. Lakin kendini tanımak dediğimizde sanırım içe bakmak, içe dönmek insanın kendi içine dönüp, kendi içini keşfetmesi, bu seyahat insanın biraz daha kendini düzgün tanımasını sağlayabiliyor.

‘ÖLMEDEN EVVEL BABAMI GÖREBİLMEK, ONUNLA KONUŞABİLMEK İSTERDİM’

Kitabın konusunda olduğu üzere diyelim, 20 yıl evvelki halinize bildiri yollama imkanınız var. Bu bildiri ne olurdu? Şimdiki hayatınızı değiştirmek ister miydiniz ya da nelerin önüne geçerdiniz?

Genel itibariyle bilmeden yaşamak bence daha uygun ki ben buna emsal soruları da daha evvel aldım. ‘Geçmişe dönüp gitme talihiniz olsaydı sarfiyat miydiniz?’, ‘Bu hakkınızı kullanır mıydınız?’ gibi… Orada verdiğime benzeri bir cevap vermek istiyorum. Şayet kelebek tesiri yaratacak halde geçmişe gidebilme ve kelebek tesiriyle geleceği değiştirebilme talihim olsaydı, sanırım bunu yapmazdım zira mevcut hayatım nitekim epey hoş. İki oğlum var, memnunlar, sağlıklılar münasebetiyle mevcut hayatımı tehlikeye atacak biçimde geçmişe gidip, asla bir şeyi değiştirme yoluna girmezdim. Ancak şimdiki bilgimle hiçbir şeyi değiştirme riskini almadan geçmişe gidebilme bahtım olsaydı, evet bu fırsatı değerlendirirdim ve ölmeden evvel babamı görebilmek, onunla konuşabilmek isterdim. Zira bir şeyin değerini hakikaten kaybetmeden birden fazla insan anlayamıyor. Hasebiyle artık kaybettikten sonraki hislerim ve bilgilerimle geçmişe gidebilseydim çok daha müteşekkir olurdum diye düşünüyorum zira böylesi bir bilgi ikram üzere bir şey!

‘GEÇMİŞE SEYAHAT İMKANSIZ GİBİ’

Teknolojideki gelişmeler geçmişe dönüşümüzü sağlayacak mı sizce?

Eğer şahsî yaklaşacaksak, biraz karamsar olduğumu söyleyebilirim. Kendi şahsi hayatım hakkında biraz daha karamsar yaklaşabiliyorum lakin global yaklaştığımızda biraz daha optimist bakıyorum geleceğe. Bunu da bugün dünyanın içinde bulunduğu mevcut durum için korkutucu olduğunu bilen biri olarak söylüyorum lakin dünya sıklıkla korkutucu sahnelere hamile oldu ya da böylesi anlardan geçti. Bununla birlikte global manada istatistiklere baktığımızda gerek yoksullukla gerek hastalık ve bebek vefatlarıyla gerekse aşılama oranlarıyla ilgili görüyoruz ki, 50 yıl evvelki ortalama bir vatandaşla bugünkü ortalama bir vatandaş o güne kıyasla çok daha uygun şartlar altında yaşıyor. Bu da beni geleceğe dair optimist kılıyor. Bir de ilaveten öznel baktığımda olumlu istikametli bir gidişat var. Alışılmış ki inişler, çıkışlar olabiliyor fakat müspet taraflı gidişatın bundan sonra da devam edeceğini lakin yeniden içerisinde iniş ve çıkışları barındıracağını düşünüyorum.

Tabii ben bilim adamı ya da fizikçi değilim ancak durduğum yerden baktığımda geçmişe seyahat imkansızmış üzere görünüyor. Bununla bir arada tahminen 200 yıl evvel o vakit için imkansız üzere görünen birçok şey, bugünkü çantada keklik, garanti gözüyle bakıp yaşayabiliyoruz. Dünyanın rastgele bir yerindeki rastgele bir beşerle yalnızca taşınabilir telefonlarımız üzerinden manzaralı konuşma yapabiliyoruz münasebetiyle imkansız dediğimiz şeylerin ömrü çok uzun sürmüyor bu yıllarda…

Mobius, Adam Fawer, Mütercim: Algan Sezgintüredi, 520 syf., April Yayıncılık, 2024.

Bazen müellifler karakterlere kendilerinden özellikler koyabiliyor. Caleb karakteriyle sizin ne kadar yakın olduğunuzu düşündüm. Siz de Stanford’da MBA yaptığınıza nazaran aslında beyaz yakalı olma yolunda ilerleyip vazgeçen birisiniz. Caleb’in büsbütün kurmaca bir karakter mi yoksa sizden çokça izler mi taşıyor?

Ben bir romancıyım ve roman yazıyorum. Hasebiyle yazdığım karakterlerin tamamı kurgu karakterler lakin son çıkan kitabım ‘Mobius’, öbür kitaplarıma nazaran birinci tekil şahıs ağzıyla yazdığım birinci kitap, hasebiyle evvelki kitaplarıma kıyasla yazarken en şahsi, en ferdî, en içeriden bana yakın hissettiren kitabım, bu son kitabım oldu ki kitabın anlatıcısı Caleb’a baktığımızda da şimdiye kadar yazdığım tüm karakterlere kıyasla bana kendisini en yakın hissettiren karakter oldu. Kimi en düzgün özelliklerimi de kimi en berbat özelliklerimi de Caleb’ın, yani başkahramanımızın aşikâr hareketlerinde muhakkak söylemlerinde bulabiliyoruz.

Diğer evvelki yazdığım kitaplarıma baktığımızda da gerçek hayatta tanıdığım şahısları belirli karakterleri dayandırdığımı söylemek mümkün ya da belli bir kişiliğimin makul bir kesimini çıkartıp, bunu karakteri yazarken genişlettiğimde doğru! Örnek veriyorum, espri anlayışımdan yola çıkıp bu türlü bir karakter yazabiliyorum ya da acı anlayışımı kendimden çıkartıp, buna dayalı bundan ilham alarak bir karakter yazabiliyorum ancak birçok kurmaca metinler için herhalde ya da kendi yazdığım kurmacalar için şunu söylemek mümkündür ki, bütün bu farklı ufak tefek parçalarımı çıkartıp, üzerine yazıp biraz daha kendimi manaya ve keşfetme seyahati sanırım benim için.

‘TÜRK OKUYUCUSU HARİKULADE’

Türkiye’yle ve Türkiye’deki okuyucuyla ilgili ne düşünüyorsunuz?

Türkiye deyince sanırım aklıma gelen birinci özellik dinamik olması diyebilirim lakin Türkiye’de geçirdiğim vaktin büyük kısmını İstanbul’da geçirdim, hasebiyle Türkiye’ye dair edindiğim izlenimler biraz daha İstanbul’a dairmiş üzere ve onlara yakınmış üzere diyebilirim lakin en son geldiğimde tarih 2009’du. 2009’dan bu yana ne çok şey değişti, bunu görmek nitekim etkiledi beni. O vakte nazaran çok daha çağdaş, çok daha kozmopolit hissettiriyor ve havada da inanılmaz bir güç var ben de bunu seviyorum. Türkiye seni seviyorum (Türkçe söyledi.)

Türk okuyuculara gelince çok fazla söyleyebileceğim bir şey yok, sahiden inanılmazlar, harikuladeler, fantastikler ancak bunu söylerken de taraflı olduğumun farkındayım, benimle 30 saniye vakit geçirebilmek için 1 saat kuyrukta beklemeyi seve seve göze alan bir okuyucu kitlem var. Hasebiyle olağanüstü olduklarını düşünüyorum lakin karakter olarak baktığımızda benim karşılaştıklarım çok sıcakkanlı, çok dostça bir heyecan barındırıyor içlerinde ve çok zekiler… Fizikçilerle, matematikçilerle, istatistikçilerle tanıştım vakit içerisinde ve çok hoş şeyler söyleyip, benzersiz yorumlarda bulundular, kimisi dedi ki ‘Okuduğum birinci kitaptı sizinkisi’, kimisi dedi ki ‘Okuduğum lakin sevdiğim birinci kitaptı’, kimisi dedi ki ‘beni okumaya sevk etti, okuma alışkanlığı edindim sizin kitaplarınızdan sonra’ ya da kitabımı okuduktan sonra matematik ve fen alanında iktisasını ilerletmek isteyen okuyucularım oldu. Münasebetiyle insan hayatına dokunabilecek, insan hayatını etkileyebilecek biçimde bir nevi ben de kendi kelebek etkimi yaratmışım üzere hissediyorum. Biraz olsun insanları daha da fazla bilgiye itebildiysem, sanırım en yüksek iltifata natürel olan da budur.

‘ZAMANDA SEYAHAT BENİM İLGİ ALANIM’

Zamanda seyahat temalı birçok roman ve sinema mevcut. Bu alanda bir kitap yazmak bir müellif olarak sizin için risk değil mi?

Bütün kainata baktığımız vakit sanırım insanın doğumundan vefatına kadar yazılabilecek her şey yazıldı, anlatacak her şey anlatıldı. Münasebetiyle bu riski taşıyorsunuz lakin çok hoşuma giden bir laf var, burada da tekrarlayayım ‘Asıl icra eden Yaradan’ın kendisidir’. Bu da demek oluyor ki, aslında yapmakla mükellef olan ‘Yaratıcı’ysa, biz yaratılanların üstüne düşen şey ne yapıyorsan onun en güzelini yapmak oluyor. Ben de bunun kıymetli olduğunu düşünüyorum. Ancak vakitte seyahat benim bir nevi, tabir-i caizse yalayıp yuttuğum bir alan diyebilirim. Buna dair favori sinema, dizi ve kitaplarım var. ‘Terminatör 1’ ve 2, ‘Geleceğe Dönüş’ sineması ya da ‘Voyager’ gibi TV dizileri vardı. Sanırım meraklı olduğunuz, ilginizi çeken mevzu hakkında bildikçe, öğrendikçe, bilgi biriktirdikçe bu bahsin doneleri ortasında gidip gelmeniz, oynamanız daha kolay oluyor. Bir şey yazmak istediğinizde, edebiyatta herkesin karşılaştığı bir risk eline kalemi aldığında… Bu alanda herkes yepyeni, herkes yapılmamış bir fikir bulmaya, yapmaya, yazmaya çalışıyor ancak sanırım bir mevzuyu ne kadar uygun biliyorsanız, ne kadar yalayıp, yutmuşsanız o mevzu hakkında bir şey ortaya çıkarmak, bir eser icra etmek o kadar kolaylaşıyor. Hasebiyle sorunuz risk olduğu için dönüyorum, bence asıl riskli olan vakit seyahatine dair hiçbir şey bilmeden bir şey yazmaya kalkışmaktır.